Bruggen uit de jaren ’80 in een nieuw jasje
Ontworpen in de jaren ’80, zijn de bruggen over het Albertkanaal in Lanaye, Lixhe, Hermalle en Haccourt volledig bedacht en gerealiseerd door het bureau greisch. Om te voldoen aan de eisen van de moderne scheepvaart en de doorgang mogelijk te maken voor schepen met een grotere doorvaarthoogte – van 6,70 m naar 8,80 m (en een bruikbare doorvaartbreedte van 7,50 m naar 9,10 m) – werd voor elk kunstwerk een grondige studie uitgevoerd. Doel: de mogelijkheden tot verhoging evalueren en de meest geschikte technische oplossingen en landschappelijke inrichtingen bepalen, rekening houdend met de nieuwe vormen van gebruik, met name voor fietsers.
Haccourt: een complexe werf in bewoond gebied
De brug van Haccourt, een klassieke bow-string zonder aanbruggen, heeft een eenvoudige structuur om te verhogen, maar bevindt zich in een complexe stedelijke context. Dichte bebouwing, aangrenzende wegen, grote hoogteverschillen: om de brug opnieuw te positioneren, wordt ze naar het zuiden verplaatst, na afbraak van de nabije rotonde. Deze monumentale verplaatsing van 2.000 ton maakt deel uit van een grootschalig herinrichtingsproject.
Rond de brug wordt alles herbekeken: herverdeling van de ruimte, nieuwe wegen, geoptimaliseerde verbindingen, fietspaden gescheiden van gemotoriseerd verkeer. Toegankelijkheid en veiligheid staan centraal in het project. Op de brug komen twee fietspaden – een tweerichtingspad aan de noordzijde en een enkelrichtingspad aan de zuidzijde – en een nieuwe overspanning laat de weg vanuit het Trilogiport onder de brug doorlopen, terwijl deze logisch aansluit op de kade. Tenslotte zullen landschappelijke ingrepen de omgeving verzachten en zo bijdragen tot een betere levenskwaliteit.
Hermalle: een opfrisbeurt voor een bow-string
De bow-stringbrug van Hermalle wordt verhoogd met behulp van telescopische torens. Maar meer dan een louter technische ingreep, gaat het om een echte renovatie: herstel van betonschade, behandeling van corrosie, nieuwe verflagen, vervanging van de waterdichting van de dekplaat, en installatie van een vernieuwd afwateringssysteem.
Ook hier wordt zachte mobiliteit niet vergeten. Hoewel het onmogelijk is extra gewicht op de brug toe te voegen, werd een ingenieuze oplossing gevonden: de zware betonnen stoep van 2 m breed wordt vervangen door een stalen uitkraging van 4 m, waardoor de totale belasting gelijk blijft. Deze krijgt een houten loopvloer met groeven, gecoat met hars en ingestrooid met kwarts, elke meter verankerd op de staalstructuur om opwaartse krachten te vermijden. Dit maakt de integratie van een tweerichtingsfietspad mogelijk. Aan de uitrit van de brug zorgt een afgescheiden fietspad voor een vlotte en veilige overgang, met een hellingsgraad aangepast aan fietsgebruik.
Lixhe: pionier van de tuibruggen
De brug van Lixhe behoort tot de eerste tuibruggen die in België gebouwd zijn. In die tijd werden de complexe berekeningen van de tuikabels nog met de hand uitgevoerd, wat leidde tot een beperkt aantal draagkabels. Om de werken te beperken, wordt enkel de rechteroeverzijde met 2,20 m verhoogd, waarbij de brug rond het steunpunt op de linkeroever draait. Ook hier wordt de techniek van telescopische steunpunten toegepast, zodat een aanvullende helling van 0,7% ontstaat. Eenmaal de hoogte bereikt, wordt de bestaande pijlerkop gehydrodemolieerd, waarbij de staalwapening behouden blijft om te worden verbonden met de nieuwe wapening voor de verlenging.
Ook hier staat de integratie van zachte mobiliteit centraal. De vier rijstroken worden herleid tot twee, ten voordele van een tweerichtingsfietspad en een toegang tot het RAVeL. Deze voorzieningen strekken zich uit tot het kruispunt van de N617 en de N602 en lopen door tot aan de rotonde bij de stuwbrug van Lixhe, waardoor de brug wordt ingepast in een samenhangend netwerk van actieve mobiliteit.
Lanaye: een bijna conforme brug
De brug van Lanaye voldoet grotendeels al aan de nieuwe hoogtenormen. Enkel bijkomende veiligheidsmaatregelen zijn vereist: specifieke signalisatie zal worden aangebracht om een veilige scheepvaart te garanderen. Daarnaast werd bijzondere aandacht besteed aan zachte mobiliteit. De huidige markeringen worden vervangen door een rijbaan met centrale as (CVC), waardoor fietsers de brug veilig kunnen oversteken. De lage verkeersintensiteit van het lokale autoverkeer maakt een dergelijke herinrichting mogelijk, zonder noemenswaardige impact op de doorstroming.
- Opdrachtgever: SPW Voies hydrauliques
- Architect: Bureau greisch / Canevas
- Studiebureau: Bureau greisch
